10 Aanbevelingen VHA voor vaste commissie voor SZW
Op 14 mei 2020 heeft de VHA 10 aanbevelingen verstuurd aan de vaste commissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid van de tweede kamer en de schrijvers van het actieplan Arbeidsmigratie. De brief is hier te lezen.
Op 25 mei 2020 zal de vaste commissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid in debat gaan omtrent de integrale aanpak misstanden arbeidsmigranten en het actieplan Arbeidsmigratie CU/SP. De VHA pleit voor meer en betere huisvesting voor arbeidsmigranten.
Als vertegenwoordiger van de professionele en onafhankelijke huisvesters heeft de VHA haar praktijkervaringen in de onderstaande aanbevelingen samengevat.
De 10 aanbevelingen
- Meer en betere huisvesting van arbeidsmigranten voorkomt lokale overlast en uitbuiting.
- Gemeentelijk aandeel in meer huisvesting: ruimte bieden en tempo maken (benut tijdelijke bestemmingen en flexibiliteitsbepalingen); de huisvester zorgt zelf voor de financiering.
- Doorbreek gemeentelijke dogma’s zoals verbod voor wonen op bedrijventerreinen en de eis van integratie in de gemeente voor tijdelijk verblijf.
- Ontlast de goedkope, lokale woningvoorraad door nieuwe passende huisvesting voor arbeidsmigranten nabij hun werk.
- Communiceer anders: acceptatie levert beter draagvlak, verdiep je als gemeente- samen met bewoners- in de herkomst en leefstijlen van arbeidsmigranten.
- Goede huisvesting van arbeidsmigranten is inmiddels belangrijker voor de regionale economie dan bedrijventerreinen of infrastructuur.
- Huisvesting van arbeidsmigranten is een regionale opgave: vertaal ruimtebehoefte voor tijdelijk verblijf in passende bouwvormen en locaties, verdeel de regionale baten en lasten.
- Huisvesten van arbeidsmigranten is een vak, het is meer dan het bieden van een bed en een dak; huisvestingseisen verschillen per bedrijfssector.
- Verbeter de kwaliteit van de huisvesting en het draagvlak voor arbeidsmigranten door het stellen van kwaliteitseisen voor beheer en toezicht aan huisvester.
- Verbeter lokale samenwerking en draagvlak: onze welvaart, hun welzijn!
En wat ging er de afgelopen 10 jaar zoal mis
- Inhurende werkgevers bleven lang onzichtbaar voor gemeenten;
- Oplopende schaarste aan arbeidskrachten en prijsconcurrentie op uurloon maakten huisvesting van kostenpost tot verdienmodel;
- Dumping van arbeidsmigranten in het buitengebied verhulde groeiende huisvestingsbehoefte;
- Struisvogelbeleid: nadruk op bestrijden lokale overlast zonder alternatieven voor groeiende vraag naar tijdelijke woonruimte;
- Tijdelijke huisvesting is permanente behoefte.
Hierdoor is de huisvestingsbehoefte opgelopen van 30.000 naar 120.000 plaatsen.
U kunt onze 10 aanbevelingen ook hier downloaden.
Heeft u op- of aanmerkingen over onze artikelen? Laat het ons dan weten via het contactformulier.
