De Volkskrant: Nog een Polenhotel in Maasdijk ‘We vrezen voor ons dorp’

Op 20 februari 2019 plaatste De Volkskrant een artikel over arbeidsmigranten en de voor- en nadelen van het huisvesten van deze groep op één locatie.
Onderstaand is het artikel weergegevens. U kunt het ook op de website van De Volkskrant lezen door hier te klikken.

Nog een Polenhotel in Maasdijk: ‘We vrezen voor ons dorp’

Ondanks protest onder de bevolking van Maasdijk, krijgt het dorp in het Westland een tweede ‘Polenhotel’. Dinsdagavond ging een meerderheid van de raad akkoord met de vestigingsplaats voor 250 arbeidsmigranten. Voor- en tegenstanders van het hotel reageren.

Marieke de Ruiter 20 februari 2019, 21:34

Waarom een Polenhotel wél een goed idee is

‘Zonder arbeidsmigranten zou het hele versvak van de supermarkt leeg zijn en bezorgt Bol.com niets meer op tijd’, zegt Jeroen van Leeuwen stellig. Dus vindt de eigenaar van agrarisch uitzendbedrijf NL Jobs dat ze ook moeten worden gehuisvest. Hij doet dat zelf onder meer met zijn Polenhotels, waarvan hij er al één in Maasdijk bezit en nu een tweede mag bouwen. Natuurlijk, hij begrijpt dat het project gevoelig ligt, ‘niemand wil het in zijn achtertuin’. Maar juist daarom is deze locatie, op een afgelegen industrieterrein in Maasdijk, zo gunstig. Vanaf het hotel kan 90 procent van de bewoners op de fiets of lopend naar een van de verpakkingsbedrijven waar ze als uitzendkracht werken.

Ook Joep Thönissen van de Vereniging Huisvesters Arbeidsmigranten (VHA) is voorstander van dit grootschalige type huisvesting, al heeft hij wel moeite met het woord Polenhotel. ‘Het heeft een negatieve connotatie, terwijl het gaat om hardwerkende mensen die een steentje bijdragen aan onze economie.’ Volgens Thönissen schiet Nederland al ruim tien jaar ernstig tekort in het huisvesten van arbeidsmigranten. Ze hebben vaak specifieke woonwensen, zoals korte, flexibele huurcontracten, waarmee gemeenten nauwelijks rekening houden.

Daardoor komen ze terecht in reguliere woonwijken of vakantieparken waar ‘hun levensritme niet matcht met dat van de plaatselijke bevolking’. Want als arbeidsmigranten ’s avonds na 11 uur noeste arbeid thuiskomen, vertonen ze volgens Thönissen precies hetzelfde gedrag als Nederlanders na een lange werkdag. Maar dan dus op een ander tijdstip. ‘De een drinkt een glaasje, de ander wil even ontspannen buiten zitten.’ Het leidt tot de overlast waar zoveel Maasdijkers hun bezwaren tegen een tweede Polenhotel op stoelen.

Hoewel de kwaliteit van de huisvesting dankzij de zogeheten nationale huisvestingsverklaring voor EU-arbeidsmigranten verbeterde, is het tekort aan woningen alleen maar toegenomen. Volgens Thönissen wordt het daardoor moeilijker om voldoende buitenlandse krachten te werven, terwijl ze juist zo hard nodig zijn. In het Westland, waar zo’n 12 duizend arbeidsmigranten in met name de glastuinbouw werken, heeft de gemeente zich verplicht om de komende jaren 2.000 extra bedden voor hen te realiseren. Het is de reden dat een meerderheid van de CDA-fractie gisteren voor de komst van het Polenhotel stemde. ‘Die bedden moeten er komen en zo snel mogelijk’, zegt fractievoorzitter Jenny Vermeer-de Smit.

Ze snapt dat de Maasdijkers er niet om staan te springen. ‘Mensen zijn bang voor verandering en overlast, maar welke locatie we ook aanwijzen: niemand zal er blij mee zijn.’ Er zullen de komende tijd nog 14 vestigingsplaatsen in het Westland bijkomen. Vermeer-de Smit erkent dat er al overlastproblemen zijn rond het eerste Hotel Westland. Volgens haar schuilt de oplossing in samenwerking met buurtpreventie en extra prullenbakken voor het zwerfvuil. Ook Van Leeuwen wil verantwoordelijkheid nemen om de overlast te beperken. In zijn hotel gelden al strikte regels; zo mag er geen alcohol worden gedronken op de kamer en is bezoek na tienen niet toegestaan. Op wat zijn gasten buiten doen, kan hij ze aanspreken. ‘Maar ik ga die mensen niet vastbinden of een getto van mijn hotel maken.’

Waarom een Polenhotel geen goed idee is

Vechtpartijen, steekpartijen, winkeldiefstallen, wildplassers, zwerfvuil, asociaal rijgedrag. Vraag Laurens Noordam waarom hij tegen de komst van een tweede Polenhotel is en er volgt een opsomming van de problemen die hij ervaart met de huidige gasten van Hotel Westland. Het is de reden dat hij zich met Actiegroep Maasdijk tot het laatste moment verzette tegen de plannen. Hij stond er niet alleen voor; volgens Omroep West togen dinsdagavond honderden dorpelingen naar de raadsvergadering. ‘Maasdijkers zijn normaal geen actievoerders, maar we vrezen voor ons dorp. De economie wordt boven de leefbaarheid gesteld’, zegt Noordam. Volgens de Maasdijker is nu al een op de acht inwoners arbeidsmigrant, dat zou ten koste gaan van de sociale samenhang in het kleine dorp. ‘In de politiek wordt steeds gesproken over het not in my backyard-effect, maar wij hadden al een hotel in de achtertuin en nu krijgen we er ook in onze front yard.’

Volgens Noordam is het tijd dat de andere 11 dorpskernen in de gemeente Westland voor de vestiging van de arbeidsmigranten in de regio opdraaien. Hij krijgt daarbij steun van de Westlandse LPF, die dinsdag tegen het tweede Polenhotel in Maasdijk stemde. ‘We zijn voor de huisvesting van 2.000 arbeidsmigranten, maar de concentratie in één kleine woonkern is ongewenst’, stelt John Witkamp van de LPF. Hij vindt dat bedrijven die arbeidsmigranten inhuren deze op eigen terrein moeten huisvesten. Dat gebeurt volgens de lokale politicus ook al met de aspergetelers in Horst aan de Maas. ‘Nu wentelen we de arbeidsproblematiek af op de samenleving.’

Bora Avrić, onderzoeker van het Kennisplatform Integratie en Samenleving (KIS) en kind van Joegoslavische gastarbeiders, vindt het om een heel andere reden geen goed idee om arbeidsmigranten van dezelfde afkomst bij elkaar te huisvesten: ze leren de taal niet. Hij ziet veel overeenkomsten met de arbeidsmigranten die in de jaren zestig en zeventig naar Nederland kwamen. Zijn ouders belandden bijvoorbeeld ook in een pension vol Joegoslaven. ‘Ze dachten altijd dat ze terug zouden gaan, maar er was steeds weer een excuus om te blijven.’ Na meer dan veertig jaar spreekt zijn moeder nog steeds amper Nederlands.

Hij hoort dat ook terug bij de huidige arbeidsmigranten uit Oost-Europa. Ze komen in eerste instantie naar Nederland om enkele jaren te werken, maar niet zelden volgt er uiteindelijk toch een partner en worden hier kinderen geboren. Het Sociaal en Cultureel Planbureau constateerde vorig jaar al dat driekwart van de Polen die zich sinds 2004 in Nederland vestigden, hier over vijf jaar nog verwachten te wonen. Avrić pleit er daarom voor om de migranten te huisvesten in gemengde buurten en ze te stimuleren om de taal te leren.

Zo’n 160.000 Poolse arbeidsmigranten in Nederland

Sinds 2007 mogen arbeidsmigranten uit acht Midden- en Oost-Europese landen vrij in Nederland wonen en werken. Onder de 400 duizend arbeidsmigranten in ons land zijn zo’n 160 duizend Polen. Daarmee is het de grootste groep buitenlandse werknemers. De huisvesting van arbeidsmigranten is al langer een probleem. De arbeiders willen vaak voor een kortere periode, soms slechts een seizoen, in Nederland verblijven. Daar is op de krappe woningmarkt amper plek voor. Arbeidsmigranten komen daardoor vaak terecht in vakantieparken of kleine rijtjeshuizen. Volgens het Expertisecentrum Flexwonen komt Nederland meer dan 120 duizend woningen voor arbeidsmigranten tekort. Grootschalige vestigingsplaatsen, zoals de zogenoemde Polenhotels, zijn een mogelijke oplossing maar stuiten vaak op veel weerstand.

 

Heeft u op- of aanmerkingen over onze artikelen? Laat het ons dan weten via het contactformulier.